7 januari 2013, 15.55 uur
Florida en de cruise door het Panamakanaal.
Op dit moment zitten we in het vliegtuig met stoelen die ver achterover kunnen en een heleboel beenruimte. De koffers waren gisteren al gepakt dus we konden lekker uitslapen. Maar ja, het werd wel erg laat met opstaan met als gevolg dat we bijna een half uur later vertrokken dan gepland. Vervolgens kwam de bus ook nog eens laat en arriveerde om 12.04 op het station terwijl de trein om 12.05 zou vertrekken. Snel naar de automaat om aan te geven dat ik half geld zou reizen i.v.m. de kortingskaart van Lucia en toen snel naar boven het perron op. De trein kwam er al aan. “Je moet nog inchecken”, zei Lucia. “Dat heb ik al gedaan, daar stond je bij”. Het bleek dat je dan toch apart moet inchecken bij het poortje. Wist ik veel, ik dacht dat ik al had ingecheckt want ik had mijn kaart voor de scanner gehouden. De trein stond er al dus naar beneden kon niet meer. Ik reisde voor het eerst van mijn leven zwart en natuurlijk krijg je dan controle. Ik gaf braaf mijn ov-kaart aan de conducteur. “U hebt samen reizen ingevoerd!” Braaf knikte ik. “ ”Maar u hebt  niet  ingecheckt. “ “Jawel”, zei ik, “dat ziet u toch. Er staat samen reizen dus ik heb hem netjes voor de scanner gehouden”.  “Maar dan moet u nog wel inchecken.” “Huh”, zei ik, “ik dacht dat ik ingecheckt had. Wat nu?” “Naar Schiphol?”, vroeg hij. “Ja”. “Voor deze keer dan”, want hij had wel in de gaten dat we uiteindelijk te goeder trouw waren en het ging maar om €4,40. Ik moest ook niet uitchecken want dan ontstond er een probleem. Voor die €4,40 hebben we onze rituele Mc Flurry genomen op Schiphol.
We moesten ook nog inchecken. Nu mocht het wel automatisch. Wel een mijl om zeven zeg want je moet je eerste hotel invoeren in de machine. Toevallig hadden we die deze keer wel geboekt. Je kunt er namelijk ook voor kiezen om een hotel uit te kiezen uit de lange balie met telefoons en aanbiedingen. Je pakt de telefoon op en je hebt automatisch verbinding en dan komen ze je ophalen. Gelukkig wist ik het adres en toen werden de instapkaarten geprint, 4 stuks ook voor de overstap in Detroit. Toen naar de bagage drop off. Koffer er in, instapkaart scannen, de label die uit de gleuf komt aan de koffer bevestigen en weg is je koffer.
Nu zitten we comfortabel in het vliegtuig. Om een uur of half elf zijn we in Detroit. We hebben daar een wachttijd van 3,5 uur alvorens we naar Fort Lauderdale in Florida vliegen. Daar laten we ons op het vliegveld ophalen door het hotel en de volgende ochtend weer terug brengen om de huurauto op te halen.
De wachttijd was zo’n 3 uur en de vlucht ook. In het hele vliegtuig zaten maar 29 passagiers dus iedereen had ruim baan. We konden wat liggen en soezen.
In Fort Lauderdale aangekomen moesten we een kwartiertje op de shuttle wachten en toen waren we in het hotel. De nachtreceptionist was niet zo’n licht want er was niet betaald zei hij. Ik liet hem de voucher zien maar hij was onverbiddelijk. Het moest afgeboekt worden van mijn creditcard. We waren tamelijk vermoeid want het was 7 uur in de ochtend Nederlandse tijd dus dan maar afboeken. De terugbetaling zou ik dan later wel zelf regelen.
Het hotel was vol dus nog een geluk dat ik dit al van te voren geregeld had. Een man die binnenkwam, kon niet terecht. Ik had het trouwens beter rechtstreeks met het hotel kunnen regelen want dat had €15,- gescheeld. Maar als je probeerde op de site van het hotel te komen, kreeg je telkens een boekingssite.
De volgende ochtend stond er een dame die meer verlicht was. Zij begreep het onmiddellijk en vertelde later dat ze het bedrag van mijn creditcard weer gestorneerd had. Dat kan ik later allemaal wel controleren en zo nodig in orde maken, nu is het vakantie.
Na het ontbijt gingen we weer terug naar het vliegveld om de huurauto op te halen, een Kia Optimus. Het is een lekkere grote wagen waar je goed je koffers in kwijt kunt zonder dat ze te zien zijn. Het is een automaat en dat is altijd even wennen als je zelf in een   handgeschakelde auto rijdt.

Onderweg stikte het van de typisch Amerikaanse gele schoolbussen.		Zelfs het ijsje is Amerikaans groot

Voor Lucia was het de eerste keer dus toen we bij Subways geluncht hadden, kon ze het eerste stukje even oefenen omdat we eerst van het parkeerterrein af moesten. Natuurlijk ging het prima. Af en toe heb je in het begin de neiging om te schakelen maar dat ben je snel afgeleerd.


Gezien de jetlag besloten we naar Kissemee te rijden, daar een hotel te nemen en van daaruit heen en weer reizen om wat dingen te doen die we gepland hebben. Kissemee is een stadje met een historisch deel en veel goedkope winkels. We zijn benieuwd want er is uitverkoop.

Voor Kissemee zagen we een aantal hotels daarna niet meer. Eerst gezocht en rondgereden en toen bedachten we ineens dat meneer TomTom er vast wel een paar in de aanbieding had. Dat klopte maar de eerste was gesloten. Bij de tweede was het raak; een klein muf kamertje voor $40,- zonder ontbijt. Gelukkig was het bed kraakhelder en de badkamer schoon dus we besloten deze voor 1 nacht te nemen en dan op zoek te gaan naar een alternatief voor de overige paar dagen hier.

Dat alternatief vonden we vrij snel. Na een beetje onderhandelen kregen we zelfs nog korting, $75,- voor 2 nachten. De dollar is op dit moment tussen de €0,75 en de €0,79.

Morgen gaan we een paar heel leuke dingen doen. Jammer dat ik een deel niet kan fotograferen. Maar wie weet, heeft iemand anders een camera bij zich.